Szkoła Podstawowa im. Powstańców Wlkp. w Pniewach

Nawiązując nieco do zbliżającego się święta zmarłych, początek trasy  powiódł  przez Rudkę do Psarc. W Psarcach na wzgórzu górującym nad wsią znajduje się stary cmentarz ewangelicki i budynek od dawna nieczynnej wiejskiej szkoły. 

Cmentarz, mocno zaniedbany i zniszczony, skrywa groby dawnych mieszkańców wsi pochodzenia niemieckiego. Od 1945 r. jest nieużywany, wraz z zakończeniem II wojny światowej opuścili oni okolice Pniew. Nie wiemy wiele o nich, czy było to dobre sąsiedztwo dla polskich mieszkańców, czy złe.  Postanowiliśmy jednak zapalić znicz przy krzyżu, który jest pozostałością grobu dawnego właściciela Psarc, pochowano go w roku 1859.

Obok cmentarza stoi budynek dawnej szkoły.  Obecnie należy do rodziny Państwa Tilów. Mieszkający obok Pan Piotr Til, opowiedział nam nieco o szkole i cmentarzu. W szkole były tylko trzy klasy i mieszkanie dla nauczyciela, który jako część wynagrodzenia otrzymywał  prawo do uprawy pola naprzeciwko szkoły i korzystania z budynków gospodarczych – obory i stodoły.

Następnie przez Karmin i Bielawy dojechaliśmy do szosy Pniewy – Szamotuły. Pan Wacław Kwaśny po drodze pokazywał doskonale widoczne w miękkim gruncie tropy zwierząt. Wyjaśnił też, czym w języku myśliwych różnią się tropy od śladów zwierząt. Dłuższy odpoczynek zrobiliśmy obok szosy Pniewy – Szamotuły, przy wiacie na miejscu nazywanym „Barbara”, jest tam stara kapliczka z figurą  świętej Barbary. Była więc okazja przypomnieć losy tej świętej - męczenniczki za wiarę - patronki nie tylko górników. Ostatni etap trasy, przy silnym wietrze, poprowadził nas przez Konin Huby i Podpniewki do domów.

W najbliższą sobotę kolejna wyprawa. Zapraszamy.

D.N.