Szkoła Podstawowa im. Powstańców Wlkp. w Pniewach

 Urodził się 21 stycznia 1893r. w Pniewach z  ojca Nepomucena i  matki Władysławy z  Kucharskich.

   Ukończył wyższą szkołę realną o profilu matematyczno-przyrodniczym im. Bergera w Poznaniu, gdzie w 1910r. zdał małą maturę. Następnie skończył Miejską Szkołę Handlową w Poznaniu, a potem Szkołę Dekoracyjną Oppermann & Co w Berlinie.

   Dnia 6 marca 1916r. został wcielony do armii niemieckiej, do szwadronu zapasowego 1 pułku huzarów czarnych (Totenkopfhusaren) we Wrzeszczu. Po rocznej służbie przeniesiony, jako wielkopolski agitator, do 36 pułku artylerii polowej w Malborku, a następnie rozkazem gen. Wagnera wysłany z Gdańska na front Bałkański do 83 pułku artylerii polowej armii marszałka Mackensena. W tej armii służył do końca pierwszej wojny światowej, został odznaczony Krzyżem Żelaznym II kategorii. Odwrót zaczął znad Morza Czarnego przez Bukareszt, Alpy Transylwańskie, Kronstadt, Siedmiogród, obóz jeńców Szot. Aresztowany w Bruck ratował się ucieczką przez Wiedeń.

   Dnia 6 stycznia 1919r. wrócił do rodzinnych Pniew. Był tak wychudzony (ważył 33kg), że najbliższa rodzina nie mogła go poznać.

Po krótkim odpoczynku zgłosił się 13 stycznia 1919r. do walk w  Powstaniu Wielkopolskim. Wyruszył do Kwilcza i już 16 stycznia wziął udział w walce pod Kamionną. Po starciach pod Kolnem został przeniesiony do baonu w  Kwilczu, a  marcu skierowany do tworzenia 2 pułku strzelców wielkopolskich w Chrośnicy koło Zbąszynia. Dnia 19 czerwca 1919r. mianowano go sierżantem. We wrześniu 1919r. brał udział w tworzeniu 153 pułku piechoty wielkopolskiej, później 73 pułku piechoty górnośląskiej w Grodzisku, Wolsztynie, Kościanie i  Lipnie. W kwietniu 1920r. został z II baonem 73 pułku piechoty wysłany na północny odcinek wschodniego frontu i brał udział w odwrocie lipcowym 1920r. We wrześniu 1920r. wycofany wraz z 73 pułkiem do Solca Kujawskiego, dalej do Bydgoszczy i Obornik, skąd w lutm 1921r. został wysłany do Kępna, gdzie ów pułk krótko przed III Powstaniem Śląskim zajął odcinek od Rychtalu do Wieruszowa. Po Powstaniu Śląskim i plebiscycie wysłany z 23 dywizją  piechoty do Ostrowa, dalej do Jarocina i Biedruska. 7 października 1921r. został przeniesiony do rezerwy.

   Odznaczony Pamiętnikową Odznaką za Waleczność w Powstaniu Wielkopolskim, Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem  za Wojnę 1918-1920 oraz Medalem Niepodległości. Był członkiem Zarządu Bractwa Kurkowego i Towarzystwa Kupców Samodzielnych, członkiem Koła Oficerów Rezerwy, Sokoła, Towarzystwa Śpiewu, Towarzystwa Przemysłowców, Ligi Morskiej, Czerwonego Krzyża, Klubu Tenisowego i wielu innych. Ob. 1927r. był naczelnikiem, a później prezesem Ochotniczej Straży Pożarnej w Pniewach. Był również radnym miasta, członkiem Komisji Rewizyjnej Kasy Miejskiej, Spółki Wodnej, Spółdzielni Rolnik oraz członkiem Rady Nadzorczej Banku Kredytowego.

W okresie drugiej wojny światowej wysiedlony do Jędrzejowa, obrabowany przez okupantów i sąsiadów.

   Po wojnie schorowany, uznany za wroga władzy ludowej został pozbawiony majątku i stanowisk. Prześladowany przez komunistycznych sługusów Rosji. Umarł 22 marca 1958r. w Pniewach.

~`Wiadomości zebrała prawnuczka Maria Przewoźna.