Szkoła Podstawowa im. Powstańców Wlkp. w Pniewach

Stanisław Szurka urodził się 13.02.1901r.w Otorowie, w wielodzietnej rodzinie. Ukończył szkołę podstawową w Lubosinie, gdzie mieszkał z rodzicami. W 1915 roku rozpoczął naukę jako ślusarz samochodowy w fabryce samochodów N.A.G. w Berlinie. W grudniu 1918r. powrócił do Lubosiny, do rodziców.

Dnia 13.01.1919r wstąpił jako ochotnik do szeregów powstańczych. Walczył pod Gralewem, Mnichami pod dowództwem podpor. Fryder. W dniu 24.02.1919 został przydzielony do 2-go Pułku Strzelców Wielkopolskich. Po zakończeniu powstania  przyjęto go do 1-go  pułku w Biedrusku, którego dowódcą był płk.Konarzewski.18.03.1919r. wyruszył transportem kolejowym, a następnie pieszo, na obronę Lwowa. Po drodze jednak pułk został zaatakowany przez rosyjski samolot i zmuszony do wycofania w okolice Warszawy. W lipcu stoczył  tam jeszcze kilka walk z wojskami rosyjskimi. Wtedy, niestety pradziadek zachorował na serce i skierowano go do szpitala w Krotoszynie, a następnie do Poznania , został urlopowany z uwagi na ciężką chorobę. Wrócił do domu rodzinnego i po rekonwalescencji w 1920r.pracował najpierw w Bydgoszczy, a następnie w Pniewach jako szofer. Z tego okresu zostały dokumenty świadczące o  jego wzorowej, sumiennej pracy. Związek małżeński zawarł z Władysławą z domu Przybysz. W grudniu 1933 na świat przyszła jego pierwsza córka Krystyna, w 1936 syn Henryk, w 1942syn Bogdan, a w 1949 Ryszard. W tym czasie mieszkał już w Pniewach przy ul. Dworcowej. W sierpniu 1939r. powołany został do służby wojskowej w Baon Szamotuły, kompania Pniewy pod dowództwem. Podpor. Michała Krygier. Walczył z Niemcami pod Żychlinem, Aleksandrowem i Sannikami. Dnia 18.09 1939r.w miejscowości Kiernozie został zabrany do niewoli. Przebywał w obozie jenieckim Stalag 10 A-Sandbostel  do maja 1940r,a następnie skierowano go na roboty przymusowe w rolnictwie.

Po oswobodzeniu powrócił do kraju i podjął pracę  w majątku Zamek w Pniewach. Został jednym z założycieli Gminnej Spółdzielni ”Samopomoc Chłopska” w Pniewach w 1946r i pracował tam jako członek zarządu. Od 1.01.1953r pracował na stanowisku kierownika Gminnego Ośrodka Maszynowego w Pniewach. Po likwidacji tego zakładu założono Spółdzielnię Wielobranżową, w której również był członkiem zarządu i pracował na stanowisku mechanika i magazyniera 31.01.1968r przeszedł na emeryturę. W międzyczasie był aktywnym działaczem społecznym na terenie miasta i gminy, popularyzatorem idei spółdzielczości produkcyjnej. W uznaniu za zasługi wybrany został na członka Powiatowej  Rady Narodowej w Szamotułach i tam również pracował społecznie. Budował autorytet organizacji LOK na terenie Pniew. Aktywnie pracował w ZBOWiD, gdzie pełnił funkcję skarbnika oraz członka zarządu. Brał czynny udział w spotkaniach z młodzieżą w szkołach podstawowych, na koloniach, obozach i hufcach pracy na terenie gminy, przybliżał młodym ludziom treści patriotyczne.

Pozostawił po sobie wiele dyplomów uznania za sumienną i wzorową pracę ,dokumenty poświadczające odwagę, lojalność, sumienność i pracowitość ,a także odznaczenia państwowe: Medal Zwycięstwa i Wolności 1945r, Odznaka  Grunwaldzka, Wielkopolski Krzyż Powstańczy, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, za zasługi w rozwoju województwa, medal za udział w wojnie obronnej 1939r. Za wszelkie zasługi w obronie ojczyzny został awansowany do stopnia porucznika. Był dobrym mężem, ojcem i dziadkiem 6-ciorga wnucząt.

Jako prawnuczka nie dane mi było poznać osobiście pradziadka Stanisława, gdyż zmarł 15.06.1998r,dwa miesiące przed moim urodzeniem. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Pniewach.

Wspomnienie to sporządziłam dzięki życiorysowi własnoręcznie napisanemu przez pradziadka, a także na podstawie dokumentów, listów i fotografii rodzinnych.

Aleksandra   Szurka  - prawnuczka