Szkoła Podstawowa im. Powstańców Wlkp. w Pniewach

Jan Ratajczak urodził się 2 grudnia 1891 r. w Pniewach. Z zawodu był cieślą. Odbył służbę wojskową w armii niemieckiej.

Po wybuchu pierwszej wojny światowej otrzymał powołanie i został skierowany do na front zachodni. Służył w stopniu feldfebla. Walczył w ciężkich bojach pod Verdun i nad Somą, został odznaczony Krzyżem Żelaznym. Pod koniec 1918 r. dostał urlop i z bronią wrócił do domu. W tym czasie wybuchło powstanie wielkopolskie. 28 grudnia 1918 r. wstąpił do pniewskiego oddziału powstańczego, z którym, na wezwanie powstańców z Sierakowa o pomoc, udał się na front Sieraków-Kolno-Międzychód. Po zakończeniu walk Jan Ratajczak wrócił do domu i podjął pracę w tartaku, wykonującym również prace budowlane. Ożenił się z Jadwigą z domu Markowiak, zamieszkali przy ulicy Kowalskiej 2. W czasie kryzysu gospodarczego czterokrotnie musieli zmieniać mieszkanie. Z małżeństwo tego było pięciu synów (Hieronim, Bolesław, Stanisław, Jan, Władysław) i trzy córki (Zofia, Janina, Maria). Jan Ratajczak uczestniczył aktywnie w życiu parafii św. Wawrzyńca. Gdy uległ poważnemu wypadkowi podczas pracy, właściciel tartaku, Niemiec Bauer, zapewnił jemu i rodzinie pełną pomoc.

Przed wybuchem wojny w 1939 r. na polecenie polskich władz wykonywał w bramach domów otwory strzelnicze na wypadek obrony miasta. Z tego powodu podczas okupacji Niemcy umieścili go na liście zakładników: był więziony i przeznaczony na rozstrzelanie, gdyby dokonano zamachu na obywateli niemieckich. Po wojnie pracował początkowo w tartaku jako klasyfikator drewna do przerobu, a następnie jako cieśla w Państwowych Gospodarstwach Rolnych w Luboszu i Chełmnie. Zmarł  15 stycznia 1971 r.

Był odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym (1966) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1972).

Maria Ratajczak - prawnuczka